| 000 | 02029nam a2200277zi 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 500 | _aNúmero de rexistro antíguo: 8187 | ||
| 600 |
_aManuel Rivas _xEscritor en lingua galega _ySéculo XX - XXI _zGalicia |
||
| 700 | _aTítulo | ||
| 856 | 4 | 0 | _uwww.xerais.es |
| 008 | 941122s1993 sp # glg | ||
| 017 | _aVG. 639-1993 | ||
| 020 | _a8475077692 | ||
| 080 | 1 | _a82G | |
| 100 |
_aRivas, Manuel _eaut _9248 |
||
| 245 | 0 |
_aEn salvaxe compaña _c/ Manuel Rivas |
|
| 250 | _a2ª ed. | ||
| 260 |
_aVigo _b:Xerais _c,1993 |
||
| 300 |
_a177 p. _c;21cm |
||
| 490 | 0 | _aNarrativa | |
| 520 | 3 | _aOs círculos agochados da realidade emerxen como espirais de fume, en inesquecibles imaxes poéticas, pero tamén en forma de refachos de vento e chuvia, de tormentas que desvelan perturbadores segredos e vidas conmovedoras. A señora do pazo, Misia, relata como os trescentos corvos que debuxan a paisaxe do ceo son os poetas-guerreiros do último rei de Galicia. Un sacerdote, Don Xil, explícalle a unha moza campesiña, Rosa, que as pinturas das fermosísimas mulleres que se descobren nas paredes da igrexa son retratos de pecadoras. Un rato, Matacáns, cazador furtivo na súa primeira vida, é atrapado por un gato que non é outro que o gaiteiro e anarquista Arturo de Lousame. Un morcego, Gaspar, relátalle o seu suicidio a un lagarto que vai en peregrinación a San Andrés de Teixido... Todo fala. Persoas, animais e paxaros recrean a identidade universal do sentimento. Viaxan do pasado ao presente e contra a adversidade. E as súas voces, feitas de humor e tenrura, tecen esta gran novela de Manuel Rivas, agora reeditada e revisada de forma definitiva polo autor. | |
| 521 | _aBAC | ||
| 650 |
_aRealismo _97844 |
||
| 650 |
_aHumor _91423 |
||
| 997 | _e2 | ||